அன்னையின் பாதையில் : நாம் செய்யும் ஒரு சிறிய செயல் கூட எப்படி இருக்க வேண்டும்?

செய்யும் செயல் சிறியதானாலும், அதில் DIVINE CONSCIOUSNESS - ஐ  உணர்வது எப்படி  என்பது நம்மில் பெரும்பாலானோருக்கு ஒரு கேள்வியாக இருக்கலாம். அதற்கு அன்னை அளிக்கும் பதிலே இன்றைய செய்தி. The only thing that matters is the attitude with which they are done. The fact that you do something because that action is present there before you for one reason or another and that you are, so to say, always obliged to act as long as you are in the outer life—all this has a certain importance from the point of view of the management of life if these acts are liable to have far-reaching consequences in life, as for example, getting married or going to live in one place or another or taking up one occupation or another; these things are generally considered important, and they are so to a certain extent; but even for them, from the point of view of yoga, everything depends much more on the attitude one takes than on the thing itself. இங்கு அன்னை கூறும் விளக்கத்தின் அடிப்படையில் பார்த்தால், செயல் சிறியதானாலும் பெரியதானாலும்,   அதற்கு நாம் கொடுக்கும் முக்கியத்துவம் மற்றும் அச்செயலைச் செய்யும் பொழுது, நமது ATTITUDE ஆகியவை அச்செயல் நிகழும் விதத்தை நிர்ணயிக்கின்றன அல்லது பாதிக்கின்றன.  இதற்கு ஒரு அன்பர் தன்னிடம் கேட்ட கேள்வியை உதாரணமாக, அன்னை குறிப்பிடுகிறார். விளக்கம் மிகப் பெரிதானாலும், அதன் சுருக்கத்தினை இங்கு காண்போம். இறைவனின் எண்ணமே அல்லது விருப்பமே அனைத்திலும் செயல்படுகிறது என்பது  உண்மையானால், நான் அருந்தும் காபியில், எவ்வளவு சர்க்கரை சேர்க்க வேண்டும் , ஒரு ஸ்பூனா அல்லது இரண்டா? இதில் இறைவனின் எண்ணத்தை நான் எப்படி அறிவது என்கிறார் அந்த அன்பர் . காபி அருந்துவது என்பது மிகச் சிறிய செயல்தான் என்றாலும், அதில் இறைவனின் CONSCIOUSNESS எவ்வாறு வெளிப்படுகிறது என்பது அவர் சந்தேகம். அன்னை இதற்கும் விளக்கம் அளிக்கிறார். இந்த செயலில் சர்க்கரை சேர்த்தல் என்ற செயலினை விட, அத செயலை அவர் எந்த அளவு Spirit உடன் செய்கிறார், எந்த attitude - ல் செய்கிறார், என்பதே மிக முக்கியம் என்கிறார் அன்னை. There are some scrupulous people who set problems to themselves and find it very difficult to solve them, because they state the problem wrongly. I knew a young woman who was a theosophist and was trying to practise; she told me, “We are taught that the divine Will must prevail in all that we do, but in the morning when I have my breakfast, how can I know whether God wants me to put two lumps of sugar in my coffee or only one?”... And it was quite touching, you know, and I had some trouble explaining to her that the spirit in which she drank her coffee, the attitude she had towards her food, was much more important than the number of lumps of sugar she put into it. It is the same with all the little things one does at every moment. The divine Consciousness does not work in the human way, It does not decide how many lumps of sugar you will put in your coffee. It gradually puts you in the right attitude towards actions, things—an attitude of consecration, suppleness, assent, aspiration, goodwill, plasticity, effort for progress—and this is what counts, much more than the small decision you take at every second. One may try to find out what is the truest thing to do, but it is not by a mental discussion or a mental problem that these things can be resolved. தனது விளக்கத்தின் ஒரு பகுதியாக அவர், நாம் செய்யும் எந்த விதமான செயல்களுக்கும் இது பொருந்தும் என்கிறார். Divine Consciousness என்பது மனித அறிவைப் போல செயல்படுவது இல்லை. காபியில் எத்தனை ஸ்பூன் சர்க்கரை சேர்க்க வேண்டும் என்பது அதனுடைய தீர்மானம் இல்லை. அது உங்களை எல்லா விஷயங்களிலும் படிப்படியாக,  சரியான அணுகு முறையுடன், சரியான மனப்பான்மையுடன் செயல்பட வைக்கிறது. சமர்ப்பணத்துடன் கூடிய மனப்பான்மை, ஏற்றுக் கொள்ளும் மனோபாவம், நல்லெண்ணம், இறைவனின் நோக்கத்திற்கு வளைந்து கொடுக்கும் தன்மை, aspiration, ஆன்மீக முன்னேற்றம் என பல வகைகளிலும் ஒவ்வொரு செயலிலும் உங்களை வழிநடத்துகிறது. இதன் மூலம் மிகச் சரியான உண்மையான தீர்வை, ஒவ்வொரு செயலிலும் நீங்கள் எடுக்க முடியும், ஆனால் உங்களது மனம் தீர்மானம் செய்யும் எந்த ஒரு முடிவாலும், இத்தகைய பிரச்சனைகளுக்குத் தீர்வு என்பது இல்லை என்கிறார் அன்னை.(From QUESTIONS AND ANSWERS)

அன்னையின் பாதையில் :அன்னை நமக்குக் கிடைக்க வேண்டும் என்று விரும்பும் பேறுகள்

அன்னையின் பாதையில் :


அன்னை நம் ஒவ்வொருவருக்கும் அறிமுகமான முறைகள் பல்வேறு வகையானதாக இருக்கலாம். அவரைப் பற்றி அறிந்தும், அவருடைய பெருமைகளை உணராதோரும் உள்ளனர். ஏன் அன்னை நமக்கு அறிமுகமானார் என்று நினைத்து பார்க்காதவர்கள் கூட இருகின்றனர். அன்னையை அறிவதே அதிர்ஷ்டம் என்று கர்மயோகி அவர்கள் தனது நூல்களில் குறிப்பிட்டு உள்ளார். நமது எண்ணங்களும், தேவைகளும் பூர்த்தியாக அன்னையை பிரார்த்தனை செய்தால் அவைகள் நிறைவேறுகிறது என்பதனையும் தாண்டி, சத்திய ஜீவியத்தின் உண்மையான குறிக்கோள் என்ன, பூரண யோகத்தின் மகத்துவம் என்ன என்பனவற்றை நாம் அறிய முயல வேண்டும். அன்னையை நாம் அறியும் பொழுது, அன்னையின் சத்தியஜீவிய சக்தியின் குறிக்கோளை அறிய முற்படுவதும், முக்கியமானது ஆகும்.

 அன்னை, இந்த உலகிற்கு கிடைக்கவேண்டும் என்று விரும்பிய சில விஷயங்களைக் கூறியுள்ளார். அவற்றைக் காண்போம்.

  What I want to bring about in the material world, upon the earth.

1. Perfect Consciousness.
2. Integral Knowledge, omniscience.
3. Power invincible, irresistible, ineluctable; omnipotence.
4. Health, perfect, constant, unshakable; perpetually renewed energy.
5. Eternal youth, constant growth, uninterrupted progress.
6. Perfect beauty, complex and total harmony.
7. Inexhaustible unparalleled riches, control over all the wealth of this world.
8. The gift of healing and giving happiness.
9. Immunity from all accidents, invulnerability against all adverse attacks.
10. Perfect power of expression in all fields and all activities.
11. The gift of tongues, the power of making oneself understood perfectly by all.
12. And all else necessary for the accomplishment of Thy work.

- Words of the Mother – I

தூய்மையான இறை உணர்வு, பூரண ஞானம், அளவில்லாத சக்தி, முழுமையான ஆரோக்கியம், இளமை,  நல்லிணக்கம், செல்வம், சந்தோஷமான வாழ்வு, ஆபத்துகள் இல்லாத வாழ்வு, முழுமையாக  வெளிப்படுத்தும் ஆற்றல், சிறந்த பேச்சுத்திறன், இறைவனின் நோக்கத்தினை நாம் திறம்படச் செய்வதற்கான திறன் ஆகிய அனைத்தையும் இந்தப் பூமியில்   உள்ள அனைவரும் பெற அன்னை விரும்புகிறார். சத்திய ஜீவிய சக்தி உலகில் வெற்றி பெற்று, முழுமையாக வெளிப்பட்டு, திருவுருமார்ரத்தைக் கொண்டு வர வேண்டும். அதன் மூலம், உலகம் நிகழ்காலம் மற்றும் எதிர்காலத்தில்  எல்லாத் துன்பங்களில் இருந்தும் விடுபட வேண்டும் என்று விரும்புகிறார் அன்னை.

I wish
1. personally to be eternally the perfect expression of the Supreme Divine.
2. that the supramental victory, manifestation and transformation should take place at once.
3. that all suffering should disappear for ever from the worlds present and future.

 - Words of the Mother – I

எந்த ஒரு நிகழ்வையும், உலகத்திற்கான ஒரு நிகழ்வானதாகவே அன்னை காண்கிறார். எனவே, நாம் செய்யும் ஒரு செயல் கூட, அது சிறியதோ அல்லது பெரிதோ எதுவானாலும், அவை உலகத்தின் நிகழ்வுகளில் பிரதிபலிக்கப்படுகின்றன.

O, my Lord, my Lord!
What you want of me, let me be.
What you want me to do, let me do.

 இது அன்னையின் பிரார்த்தனை. இதுவே நமது பிரார்த்தனையானால், நாம் இறைவனின் நோக்கத்தை நிறைவேற்றும், இறைவனின் கருவியாவோம்.

அன்னையின் பாதையில் : நமது Vibration நமது சூழலை நிர்ணயிகிறது

 நமது சிந்தனைக்கு:

Vibration என்ற சொல்லை நாம் கேள்விப்பட்டிருக்கலாம். நமது நல்ல அல்லது தீய vibration என்பது பிறரையும் பாதிக்கும் என்று கூட நாம் கேள்விப்பட்டிருகலாம். ஒருவது மன நிலைக்கு மற்றும் அவரது இயற்கையான குணத்திற்கு ஏற்ப அவர் தன்னைச் சுற்றி Vibration - னை ஏற்படுத்திக்கொள்கிறார். இதனை ஒருவர் தன்னைச் சுற்றி ஏற்படுத்திக் கொள்ளும் அதிர்வு என்று கூறலாம்.

நல்ல மனம் கொண்ட பெரியோர்களின் ஆசியை பெறுவது கூட இத்தகைய நல்ல Vibration களை அவர்களிடம் இருந்து பெறுவதற்காகவே என்று கூறுவதுண்டு. அமைதியான Vibration கொண்ட சிலரிடம் பேசினால், நம் மனமும் அமைதியடைவதை நாம் காண முடியும். இது அவர்களுடைய Vibration உடைய தாக்கம் ஆகும். அதே நேரம் கோபத்துடன் அல்லது மனதில் பிரச்சனைகளுடன் இருப்பவருடன், நாம் பேசும் போது, நமது மனநிலை மாற்றத்தையும் நம்மால் உணர முடியும். இத்தகைய Vibrations மனிதர்களுக்கு மட்டும் அன்றி இடங்களுக்கும், பொருட்களுக்கும், சூழல்களுக்கும்  கூட என்பதை அனுபவங்கள் உள்ளோர் அறிந்திருக்கலாம்.  நமது Vibrations எப்படி உள்ளது என்பதை நாம் சிந்தித்து இருக்கிறோமா?  மற்றவர்களுக்கு நம்மால் எந்த பிரச்சனையும் இருக்கக் கூடாது என்று விரும்பும் ஒவ்வொருவரும், இந்த விஷயத்தில் விழிப்புணர்வோடு இருக்க வேண்டியது அவசியம். அதுவும் அன்னை வழியில், இந்த விழிப்புணர்வு முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாகும்.


இன்று இதைப் பற்றி அன்னை கூறும் ஒரு சிறிய விளக்கத்தினைக் காணலாம். Some Answers from the Mother என்ற நூலில் இருந்து எடுக்கப்பட்டுள்ள ஒரு சிறிய பகுதியாகும் இது. இதில் Vibration பற்றி, ஒருவர் எழுப்பும் கேள்விக்கு ஸ்ரீ அன்னை விளக்கம் அளிக்கிறார்.

............ I believe rather in the influence of atmospheres. Each one has around him an atmosphere made of the vibrations that come from his character, his mood, his way of thinking, feeling, acting. These atmospheres act and react on each other by contagion; the vibrations are contagious; that is to say, we readily pick up the vibration of someone we meet, especially if that vibration is at all strong. So it is easy to understand that someone who carries in and around himself peace and goodwill, will in a way impose on others at least something of his peace and goodwill, whereas scorn, irritability and anger will arouse similar movements in others.

The explanation of many events may be found along this line— although, of course, it is not the only explanation!

இங்கு ஸ்ரீ அன்னை, சூழல்களின் ஆதிக்கத்தைப்  பற்றிக் குறிப்பிடுகிறார். ஒவ்வொருவரும் தனது இயற்கையான பண்பு, தனது மனநிலை, அவரது எண்ணம், செயல், உணர்வு ஆகிய ஒவ்வொன்றிற்க்கும் உள்ள Vibration ஐக் கொண்டு ஒரு atmosphere - சூழலை  உருவாக்கிக்  கொள்கிறார்கள் என்கிறார்.நம் ஒவ்வொருவருக்கும் உள்ள இத்தகைய சூழல்களின் Vibration மிக எளிதில் மற்றவரைத் தொற்றிக் கொள்ளும் பண்புடையது என்கிறார். நாம் சந்திக்கும் ஒருவருடைய Vibration - ஐ நாம் எளிதில் ஏற்றுக் கொள்கிறோம் என்கிறார் அன்னை. அதுவும் அது மிக வலிமையாக இருந்தால் நம்மை எளிதில் பாதிக்கிறது என்கிறார். இதன் மூலம், ஒருவர் தம்முடன் அமைதியும், நல்லெண்ணமும் உள்ள ஒரு Vibration - ஐ எடுத்துச் சென்றால், அதன் ஒரு சிறிய பகுதியாவது, மற்றவருக்கும் கிடைக்கிறது. கோபம், காழ்புணர்வு, இகழ்ச்சி போன்ற தாழ்ந்த எண்ணங்கள் யாவும் இவ்வாறே ஒருவர் மூலம், அவரது தாழ்ந்த Vibration மூலம், மற்றவர்களுக்கு எடுத்துச் செல்லப்படுகிறது என்பதை நாம் உணர முடிகிறது. இத்தகைய சக்தி வாய்ந்த Vibration என்ற கருவியின் மூலம் நமது சூழலையும், நம்மைச் சுற்றி உள்ளவரது சூழலையும் நன்மையின் இருப்பிடமாக, அன்னையின் ஒளியின் இருப்பிடமாக மாற்றிக் கொள்ள முடியும்.

நமது Vibration - க்கு நமது இயற்கையான குணமும், மனநிலையும் காரணம் என்பதால், அதனை அன்னையின் வழியில், நன்மையின் வழியில் திருவுருமாற்றம் அடையச் செய்து, நமது POSITIVE Vibration ன் பலனை நாமும் பெற்று பிறருக்கும் வழங்கலாம்.


திரு கர்மயோகி அவர்களின் Release of the Vibration of Joy என்ற கட்டுரையையும் இங்கு வழங்குகிறோம்.

RELEASE OF THE VIBRATION OF JOY

November 13, 1978

• Joy is an intense vibration of any center like mind or body but properly belongs to the nervous center (for this particular reference).
• When the intensity of the vibration is greater than the center can hold, joy is felt most pronounced. Joy normally understood is joy that refers to this excessive intensity.
• All the time there is a certain joy in man. But as it is not overwhelming, its existence is scarcely noticed.
• For the vibration of joy to be released in one, this vibration is to be disentangled from all stifling vibrations and is to be related to the major life movement of the man.
• The following is a part of the list if vibrations that can neutralize the vibration of joy:

Uncertainty in action
Disharmony
Fear, jealousy, laziness, spite, hatred, confusion, fixed ideas, stubborn preferences, doubt, etc.

• All expansive movements of mind, heart, body reinforce the vibration of joy. E.g. idealism of mind, sympathy of the heart, helpfulness of the vital, exercise of the body.
• All shrinking movements like rigidity of mind, hatred of the heart, inertia of the body, kill joy.
• For a given individual, release of joy means release of joy from stifling vibrations at the level of his personality.
• Process of removing the stifling vibrations:

E.g. fear: suppose a person is afraid of darkness, he must avoid working in the dark.
Conflict of opinion: If a person constantly conflicts with others' opinions, he must organise his work outside this conflict. Or first try to resolve this conflict.
Rigidity of mind: He must endeavour to be not rigid upto the point where his joy is interfered with.
For the permanent release of joy, he must endeavour to remove by analysis and inner work all the joy-killing vibrations.

• He must constantly endeavour to relate his life to movements of life that fortifies his joy. E.g. He must read books that deal with positive ideas of growth. He must move with happy people. Choose in conversation only happy ideas. Must choose an ideal to live by it. Participate in expansive work like a Lion Club eye camp or a flood relief work.
• The above will ensure depression not coming in.
• For the powerful liberation of the vibration of joy, one should take up at lease one major work that touches the depths of his being where joy lodges.

Creative works like painting, music, idealistic theoretical thinking and discussion challenging games are some activities that are of this type.
Psychologically practicing (better still espousing) self-giving in thought, feeling, act and life ensures joy of the highest order.

• For the devotees of Mother, all this rolls into one single effort. Mother is joy and is the eternal source of joy unknown to humanity. If ever a devotee is depressed his calling Mother will dissolve this depression. Continuous calling of Mother will emanate joy. As life is of many strands, when the calling is suspended, life will resume its original poise and he will soon find joy is missing. He must work on himself to the point of removing the joy-killing impurities upto the basic stuff of his personality. Once this is done, his being in the life plane will be pure. He must now concentrate on the life plane and reach the deepest point he can go to. From there he must call Mother. Floods of joy will invade his being. He must learn to retain this ‘call' in some small measure even when he is not in work. Practice of calling joy three, four times a day from this center everyday will powerfully and permanently relate him to joy.

By a careful observation he must discriminate what enhances his joy and what spoils it and he must organise his life accordingly.

- Source : http://www.karmayogi.net

அன்னையின் பாதையில் : நமது வாழ்வு இறைவனுடன் கூடிய வாழ்வாக மாற, நமது அறியாமை விலகவேண்டும்

நமது சிந்தனைக்கு:

வாழ்வில் தாழ்ந்தவற்றை அனுமதித்தல், பிறரை மதிப்பிடுதல் என்பது அன்னை அன்பருக்குத் தேவையில்லாதது என்பது பற்றிய கட்டுரையை நாம் முன்பே  பார்த்துள்ளோம். நன்றாக சிந்தித்துப் பார்த்தால், நமது வாழ்கையின் பெரும்பகுதியில் போலியாக, பிறரின் Judgement காக மட்டுமே நாம் வாழ்ந்து இருக்கிறோம் என்பதும் புரியும். நாமும், தேவையே இல்லாமல் பிறரை Judge செய்வதில் எவ்வளவு நேரம் வீணடித்து உள்ளோம் என்பதும் நமக்குப் புரியும். அன்னையின் சத்தியஜீவிய வாழ்வு, இறைவனை உணர்தல் என்பதையே முக்கியக் குறிக்கோளாகக் கொண்டதாகும். சத்தியஜீவியத்தில் (Supramental Life) நாம் நுழைய, சாதாரண வாழ்வில், நாம் பின்பற்றும் பல விஷயங்களைக் கைவிட வேண்டும்.

உண்மை என்னவென்றால், நமது வாழ்வு இறைவனுக்காக மாற, இறைவனின் கருவியாக நாம் மாறுவதற்கு, இறைவனுக்கு உகந்ததை மட்டுமே நாம் ஏற்றாக வேண்டும்.

இறைவனை நோக்கியே சிந்தனை உள்ள சிலரும், தமது சொல், செயல், பண்பு, சிந்தனை, எண்ணம் ஆகிய எல்லாவற்றிலும் தாம் அறிந்தோ, அறியாமலோ தாழ்ந்ததை ஏற்பதால் அல்லது அனுமதிப்பதால், இறைசிந்தனையில் இருந்து, இறைவனின் Consciousness ல் இருந்து விலகுகிறார்கள்.

நம்மை இறைவனில் இருந்து விலக்கும் விஷயங்களைப் பற்றி அறிந்து அவற்றை நம் வாழ்க்கையில் இருந்து விலக்க முயற்சிக்க வேண்டும். சத்தியஜீவிய வாழ்வினை அடைய இது மிகவும் முக்கியமான ஒன்றாகும்.

இன்று ஸ்ரீ அன்னை கூறும் ஒரு கருத்தைக் காண்போம்.

"Judging people is one of the first things which must be totally swept away from the consciousness before you can take even a step on the supramental path, because that is not a material progress or a bodily progress, it is only a very little progress of
thought, mental progress. And unless you have swept your mind clean of all its ignorance, you cannot hope to take a step on the supramental path"

ஸ்ரீ அன்னையின் கருத்துகளின் வாயிலாக நாம், பிறரை மதிப்பிடுவது அல்லது இவர் நல்லவர் /  கெட்டவர், இவர் இப்படிதான் என அபிபிராயங்களைக்  கொள்வது என்பது இறை சிந்தனையில் இருந்து நம்மை முற்றிலும் விலக்கி விடுகிறது என்பது நமக்குப் புரிகிறது. இத்தகைய பண்பு நம்மை முற்றிலும் சத்தியஜீவிய வாழ்வில் இருந்தும் விலக்கிவிடுகிறது என்கிறார் அன்னை. இந்த அறியாமையில் இருந்து நாம் முற்றிலும் விலகினால் மட்டுமே, சத்தியஜீவிய வாழ்வில் நாம் அடியெடுத்து வைக்க இயலும் என்கிறார் ஸ்ரீ அன்னை.

All these ideas of good and evil, good and bad, higher, lower, all these notions belong to the ignorance of the human mind, and if one really wants to come into contact with the divine
life, one must liberate oneself totally from this ignorance, one must rise to a region of consciousness where these things have no reality. The feeling of superiority and inferiority completely disappears, it is replaced by something else which is of a very different nature—a sort of capacity for filtering appearances, penetrating behind masks, shifting the point of view.

இங்கு அன்னை கூறியதன் அடிப்படையில் பார்த்தால் நன்மை, தீமை, இது உயர்ந்தது, இது தாழ்ந்தது என்பன போன்ற அபிபிராயங்கள் எல்லாம் மனித மனத்தின் அறியாமையே. ஆன்மீக வாழ்வில் வர விரும்பும் ஒருவர், இத்தகைய சிந்தனைகளில் இருந்து, தன்னை விடுவித்துக் கொள்ள வேண்டும். இறை உணர்வில் நாம் இருக்கும் போது, இத்தகைய சிந்தனைகள் யாவும் நீக்கப்பட்டு, வெளிலே தெரியும் தோற்றங்களைக் கடந்து, உள்ளே இருக்கும் உண்மையை மட்டுமே காணும் ஞானம் நமக்கு வருகிறது என்கிறார் அன்னை.

All this contact, this ordinary perception of the world loses its reality completely. This is what appears unreal, fantastic, illusory, non-existent. There is something—something very material,
very concrete, very physical—which becomes the reality of the being, and which has nothing in common with the ordinary way of seeing. When one has this perception—the perception of the work of the divine force, of the movement being worked out behind the appearance, in the appearance, through the appearance— one begins to be ready to live something truer than the ordinary human falsehood. But not before.

இங்கு அன்னை மிகவும் விளக்கமாக இது பற்றிக் கூறுகிறார். நமது சாதாரண கண்ணோட்டத்தில் நாம் காண்பவை யாவும் unreal, fantastic, illusory, non-existent என்கிறார். இத்தகைய தடைகள் எல்லாவற்றையும் தாண்டி, நாம் பார்க்கும் perception ஐ, அதாவது அறிந்து கொள்ளக் கூடிய ஆற்றலை நாம் வளர்த்துக் கொண்டால், மனிதன் வாழ்வின் பொய்யில் இருந்து விலகி இறைவனின் உண்மையான கருவியாக வாழலாம் என்கிறார் அன்னை.

அன்னையின் பாதையில் ..... அன்னையை ஏற்பவர்களின் கர்மங்கள் கரையும்

நமது சிந்தனைக்கு...

நமது இந்தப் பிறவிக்கு காரணம் நமது கர்ம பலனே. நமது கர்ம பலன்களால் தான் நாம் வாழ்வில் ஏற்ற, இறக்கங்களைக் காண்கிறோம். இது நாம் அனைவரும் அறிந்ததே. கர்ம பலன்களை அனுபவித்துதான் தீர்க்கவேண்டும் என்பது சாதாரண வாழ்வின் விதி. இந்தப் பிறவியிலும், நல்லவர்கள் நல்ல கர்மங்களையும், தீயவர்கள் தீய கர்மங்களையும் சேர்த்துக் கொண்டுதான் இருக்கின்றனர்.

ஒரு செயலை செய்யும் போது, அது நல்லதோ, கெட்டதோ, எதுவானாலும், அது ஒரு கர்மமே என்ற எண்ணம், Consciousness நாம் ஒவ்வொருவருக்கும் இருந்து, அதனை சமர்ப்பணம் அல்லது சரணாகதி வழியில் கையாண்டால் மட்டுமே நாம் கர்மத்தில் இருந்து விலக முடியும். இல்லையெனில், நல்ல அல்லது தீய கர்ம பலன் நம் வாழ்வில் பலிக்கிறது. இந்த சட்டங்கள் எல்லாமே, சாதாரண வாழ்வை ஏற்றவர்களுக்கு மட்டுமே பொருந்தும். அன்னையின் ஆன்மீக வாழ்வை நாம் பின்பற்ற தொடங்கும் போது, கர்மம் தனது வலுவை இழக்கிறது. அன்னையை ஏற்றவர்களின் வாழ்வில் ஜாதகம் பலிப்பதில்லை என்று கர்மயோகி அவர்கள் குறிப்பிட்டுளார். பல அன்பர்களும் இதனை தம் வாழ்வில் கண்டுள்ளனர். கர்மபலனின் அடிப்படையில் உள்ள எவையும் அன்னையை ஏற்றபின் பலிப்பதில்லை என்பது அன்பர்கள் வாழ்வில் நிகழும் உண்மை. அது எப்படி என்பதைக் காண்போம்.

(Ref: From Questions and Answers 1957-58)

In 1961 when this talk was first published, Mother commented on this phrase:
 
The past may be completely purified, cleansed, to the point of having no effect on the future, but on condition that one doesn’t change it again into a perpetual present; you yourself must stop the bad vibration in yourself, you must not go on reproducing the same vibration indefinitely.”

அன்னை இங்கு கூறியுள்ளபடி, நமது கடந்தகாலம், அன்னையை ஏற்றபின் முழுமையாக சுத்தி அடைகிறது, தவறுகள் அற்றதாகிறது, தூய்மை அடைகிறது. கடந்தகாலக் கர்மங்களின் பாதிப்பு, நிகழ்காலத்திலோ  அல்லது எதிர்காலத்திலோ, இல்லை. ஆனால் ஒரு நிபந்தனையைக் கூறுகிறார். கர்மத்தில் இருந்து விடுபட,  நாம் நமது தவறான எண்ணங்களையும், குணங்களையும் விட்டுவிடுதல் முக்கியமானது. மீண்டும், நாம் கடந்த காலத்தில் செய்த தவறை செய்யும் போது, பழைய கர்மங்கள் எதுவுமே அழிக்க முடியாதது ஆகிவிடும் என்கிறார் ஸ்ரீ அன்னை.

தவறை செய்யும் ஒருவர், அதற்கான கர்ம பலன்களையும், தனது தவறினால் ஏற்படும் பின்விளைவுகளையும் எதிர் கொள்கிறார். அதாவது "கர்மபலனை"  சேர்த்துக் கொள்கிறார். அதனை அவர் அனுபவித்துத் தீர்க்க வேண்டியதாகிறது. 

ஆனால் அன்னையை நோக்கி அவருடைய வாழ்வு திரும்பும் பொழுது, அன்னையின் இறைசக்திக்கு அவருடைய தவறான கர்ம பலன்களை அழிக்கும் சக்தி இருப்பதால், அவற்றின் எல்லா பாதிப்புகளும் அழிக்கப்படுகின்றன. அவர் தனது கர்மபலனில் இருந்து விடுதலை பெறுகிறார்.

ஆனால், அவர் தான் வாழ்வில் செய்த, அத்தனை தவறான செயல்களையும், முட்டாள்தனமான செயல்களையும், தனது வாழ்வு முழுவதும், மீண்டும்  செய்யாமல் இருந்தால் மட்டுமே, இறை சக்தி தொடர்ந்து செயல்பட்டு அத்துணை கர்ம பலன்களையும் அழிக்க முடியும் என்கிறார் அன்னை.

“So long as one repeats one’s mistakes, nothing can be abolished, for one recreates them every minute. When someone makes a mistake, serious or not, this mistake has consequences
in his life, a ‘Karma’ which must be exhausted, but the Divine Grace, if one turns to It, has the power of cutting off the consequences; but for this the fault must not be repeated.

One shouldn’t think one can continue to commit the same stupidities indefinitely and that indefinitely the Grace will cancel all the consequences, it does not happen like that!


திரு. கர்மயோகி அவர்கள் தனது ஆன்மீக ஒளியும் கர்மப் பலனும்என்ற கட்டுரையில் கூறியுள்ள சில கருத்துக்களைக் காண்போம்.

"அன்னை, இறைவனின் சக்தி. அன்னை, இறைவனின் திருவுள்ளத்தை மனிதனுடைய பிறவியில் இட்டு நிரப்புவதற்காக ஆர்வத்துடன் செயல்படுகின்றார். அன்னையை ஏற்றுக்கொண்டவர்களின் வாழ்க்கையில் நடக்கும் செயல்களுக்கு மேற்சொன்ன பெரிய தத்துவங்களின் சாயல் உண்டு. அதாவது, மனிதனுடைய கர்மம் கரைந்துபோகின்றது. நெடுநாள் முயன்று பெற வேண்டியவை ஒரே நாளில் கிடைக்கின்றன. கேட்டது கிடைக்கின்றது; கேட்டதற்கு அதிகமாகவும் கிடைக்கின்றது; கேளாதவையும் கிடைக்கின்றன. மனிதன் உப்பு, புளி, மிளகாய், துணி, பணம் என்று மட்டுமே கேட்கப் பழகிக்கொண்டு இருக்கின்றான். மீதி அவனுக்குத் தெரியாது; தோன்றாது. ஸ்ரீ அரவிந்தர் அவனை நோக்கி, ‘இது உயர்ந்த யோகச் சக்தி. நீ எது வேண்டுமானாலும் கேட்கலாம். ஆனால், ‘எனக்கு இறைவன் மட்டுமே தேவை’ என்று கேட்பது ஒன்றுதான் சிறந்தது’ என்கிறார். "

 அன்னையை ஏற்ற அனைத்து அன்பர்களும், கர்ம பலன்களில் இருந்து விடுபட்டு,  இறைவனின் குறிக்கோள் நிறைவேற, நமது வாழ்கையை செயல்படுத்த வேண்டும். அன்னையின் பாதையில் செல்வோம். கர்மத்தில் இருந்து விடுதலை அடைவோம். அன்னையின் பாதங்களே சரணம்.

நன்றி.

அன்னையில் பாதையில் : உங்களை நீங்கள் முழுமையாக அறிந்து உண்மையின் பாதையில் செல்ல முயலவேண்டும்.

அன்னையில் பாதையில் : உங்களை நீங்கள் முழுமையாக அறிந்து உண்மையின் பாதையில் செல்ல முயலவேண்டும்.

நமது சிந்தனைக்கு:

நாம் எல்லோருமே ஏதோ ஒரு வழியில் இறைவனை பற்றி சிந்திக்கிறோம். ஆன்மீகம் கூறும் உண்மைகளை ஏற்றுக் கொள்ளும் ஒருவர், தம் வாழ்வில் அவற்றை செயல்படுத்த எவ்வளவு தூரம் முயல்கிறார் என்பது கேள்விக்குரியதே. தம்மிடம் உள்ள குறைகளை, பிரச்சனைகளை, குணக்குறைகளால் ஏற்படும் பிரச்சனைகளை புரிந்து கொண்டு தம்மை தாமே சுத்தி செய்து கொள்ள நம்மில் எவ்வளவு பேர் தயாராக உள்ளோம் என்பதும் நம்மை நாமே கேட்டுக் கொள்ளவேண்டிய கேள்வி. நான் அப்படிதான் இருப்பேன், இதுதான் என் குணம் என்று கூறும் கடுமையான குணம் கொண்ட ஒருவர், எத்தனை ஆன்மீக நூல்களைப் படித்தாலும், ஆன்மீக முறைகளை பின்பற்றினாலும், ஆன்மீகத்தின் உண்மையை அவர் புரிந்து கொண்டாரா என்றால் இல்லை என்றே கூற வேண்டும்.

நம்மை நாம் முழுமையாக அறிவது என்பது நமது குறைகளை விலக்கி, பொய்யை அழித்து இறைவனிடம் நம்மை முழுமையாக நெருங்கச் செய்யும் வழியாகும். இது இறைவனை பற்றிய உண்மையை நாம் அறிந்து கொள்ளும் வழியுமாகும்.

" A single day spent in contemplation of the supreme Truth is worth more than a hundred years lived in ignorance of the supreme Truth. "

                               -The Mother



அன்னையின் பாதையில்:

அன்னையின் பாதையில், நமது போலித்தனமான எந்த எண்ணங்களுக்கும் பொய்களுக்கும் இடமில்லை. நம்மை நாம் உணர்ந்து கொள்ள, வாழ்வின் பல சந்தர்ப்பங்களில் நாம் எப்படி நடந்து கொள்கிறோம் என்பது நமக்கு வழிகாட்டும் என்கிறார் அன்னை. நான் நல்லவன், என்னால் யாருக்கும் தீமை இல்லை என்று நம்புபவர், தனக்கு சாதகமில்லாத சந்தர்பங்களில் எப்படி நடந்து கொள்கிறார் என்பதைக் கவனித்தால் அவரைப் பற்றிய உண்மை விளங்கும்.

You believe you are so good, so kind, so well disposed and always full of good feelings. You wish no harm to anybody, you wish only good—all that you tell yourself complacently. But if you look at yourself sincerely as you are thinking, you notice that you have in your head a collection of thoughts which are sometimes frightful and of which you were not at all aware.

For example, your reactions when something has not pleased you: how eager you are to send your friends, relatives, acquaintances, everyone, to the devil! How you wish them all kinds of unpleasant things, without even being aware of it! And how you say, “Ah, that will teach him to be like that!” And when you criticise, you say, “He must be made aware of his faults.” And when someone has not acted according to your ideas, you say, “He will be punished for it!” and so on. You do not know it because you do not look at yourself in the act of thinking.

- ஸ்ரீ அன்னை

"நான் நல்லவன், என்னை மற்றவர்கள் புரிந்து கொள்ள மறுக்கின்றனர். எனது அருமையை அவர்கள் புரிந்து கொள்ளாவிட்டால், அவர்களுக்குத்தான் நஷ்டம். ஒருநாள் தகுந்த பாடத்தை அவர்கள் பெறுவர் " என்று ஒருவர் நினைக்கிறார் என்றால், அவரை நல்லவர் என்று கூற முடியுமா? அவரும் மற்றவர்களுக்கு தீமை செய்கிறார் இல்லையா? இங்கு அவருடைய EGO தான் செயல்படுகிறது என்பதையும் நாம் கூற முடியும். இவ்வாறு நினைப்பதன் மூலம், அவர் தன்னை பற்றி, தன்னில் இருக்கும் தீய குணத்தைப் பற்றி அறியவில்லை என்பதும் நமக்கு புலப்படுகிறது.

அன்னை இது போல பலவிதமான எண்ணங்களைக் குறிப்பிடுகிறார். "நான் கூறிய புத்திசாலித்தனமான யோசனையை அவர் ஏற்கவில்லை. இதன் பலனை மற்றவர் அனுபவிக்கவேண்டும்" என்று அறிவாளியான ஒருவர் நினைத்தால், அவர் அன்னையின் கூறும் சத்தியப்பாதையில் இல்லை என்றுதானே பொருள்?
 

Sometimes you know it, when it becomes a little too strong. But when the thing simply passes through, you hardly notice it—it comes, it enters, it leaves. Then you find out that if you truly want to be pure and wholly on the side of the Truth, then that requires a vigilance, a sincerity, a selfobservation, a self-control which are not common.

இது போன்ற பல விஷயங்களை நாம் வாழ்வில் சந்திக்கலாம். அப்போது நாம் செயல்படும் முறைகளில் நாம் தெரிந்தோ அல்லது நம்மை அறியாமலோ இது போன்ற தவறுகளை செய்யலாம். இதில் இருந்து நம்மை விடுவித்துக் கொள்ள என்ன வழி? அன்னையே இது பற்றுக் கூறுகிறார்.

You begin to realise that it is difficult to be truly sincere. You flatter yourself that you have nothing but good feelings and good intentions and that whatever you do, you do for the sake of what is good—yes, so long as you are conscious and have control, but the moment you are not very attentive, all kinds of things happen within you of which you are not at all conscious and which are not very pretty.

ஒவ்வொரு சந்தர்பத்திலும், நாம் உண்மையுடன் செயல்படுகிறோமா என்ற விழிப்புடன் இருக்கவேண்டும். இந்த விழிப்பு இல்லாத போது, நம் செயலின்   விளைவுகளும் நன்றாக இருக்காது என்கிறார் அன்னை.

எப்படி வீட்டை சுத்தமாக வைத்துக் கொள்ள கவனத்துடனும், விழிப்புடனும் செயல்பட வேண்டுமோ அது போல, நாம் நம் மனதை, எண்ணங்களை சுத்தமாக, தூய்மையுடன் வைத்துக் கொள்ள விரும்பினால், விழிப்புடன் இருக்க வேண்டும். நம்மில் வரும் எண்ணங்களை ஆளுமை செய்யும் திறனைப் பெறவேண்டும். சத்தியத்துடன் மட்டுமே இருப்பேன் என்ற உறுதியும் வேண்டும். தீய மற்றும் குறுகிய சிந்தனைகளுக்கு இடமளிக்காமல் செயல்படவேண்டும் என்கிறார் அன்னை.

If you want to clean your house thoroughly, you must be vigilant for a long time, for a very long time and especially not believe that you have reached the goal, like that, at one stroke, because one day you happened to decide that you would be on the right side. That is of course a very essential and important point, but it must be followed by a good many other days when you have to keep a strict guard on yourself so as not to belie your resolution.

Ref:
Questions and Answers1929-31

அன்னையின் பாதையில் : நாம் மதிப்பிடுவதை (Judging) தவிர்க்க வேண்டும்

அன்னையின் பாதையில் : நாம் பிறரை மதிப்பிடுவதையும்  (Judging), எந்த ஒரு சந்தர்பத்திலும் தவறான முடிவிற்கு வருவதையும் தவிர்க்க வேண்டும்.

"You have no right to judge a man unless you are capable of doing what he does better than himself."   - The Mother

நமது சிந்தனைக்கு: பிறரை மதிப்பிடுவது அல்லது எடை போடுவது என்பது நமது சமூகத்திற்கு மிகவும் பழக்கமான ஒன்று. சமூகம் என்பதில் நாமும் இருக்கிறோம். ஒருவரது நடை, உடை, பாவனை, பேச்சு  என நாம் அனைத்தையும் வைத்து மட்டுமே ஒருவரை எடை போடுகிறோம். அதன் பிறகே, அவர் சக நண்பரோ அல்லது அக்கம் பக்கத்து வீடுக்காரர்களோ, அவர்களோடு பழக தொடங்குகிறோம்.

நாம் பார்க்கும் சில உதாரணங்களை கொண்டால், பெண்கள் அணியும் நகையின் அளவை வைத்து அவர்களின் சமூக அந்தஸ்தை எடை போடுபவர்கள் உள்ளனர். நம்மில் பல குறை இருந்தாலும்,  அதே குறையை மற்றவர்களிடம் கண்டால் அவர்களை தாழ்வாக கருதுபவர்களையும் - முழுவதுமாக உண்மையைத் தெரிந்து கொள்ளாமல், மற்றவர்களை தவறாக எடை போடுபவர்களையும் - குணமும், செயலும் வீட்டில் எப்படிஇருந்தாலும், போலியாக, வெளியில் உத்தமமான மனிதர்களாக நடந்து கொள்பவர்களையும் நாம் காண்கிறோம்.

இப்படிக் கூறிக் கொண்டே செல்லாம். இவற்றின் மூலம் நாம் தெரிந்து கொள்வது என்ன? இவை எல்லாவற்றிலும், பொய்தான் முழுமையாக உள்ளது. பிறருடைய மதிப்பீட்டில், Judgement ல் நாம் குறைந்து விடக் கூடாது என்பதற்காக நாம் சில போலியான அல்லது பொய்யான செயல்களைச் செய்கிறோம். அது போல, ஒருவரது வெளித்தோற்றம், பேச்சு, நடவடிக்கைகளை வைத்து மட்டுமே அவரை எடைபோடும் மனிதர்களும் இருக்கிறார்கள் என்பதே உண்மை. அந்த மனிதர்களில் நாமும் உண்டா என்ற கேள்விக்கு, பதில் நமது மனசாட்சிக்கே தெரியும்.

வாழ்வின் ஒவ்வொரு பகுதியிலும், நாம் அறிந்தோ, அறியாமலோ நாம் மற்றவர்களை ஏதோ ஒரு முறையில் எடைபோடுகிறோம், Judge செய்கிறோம். இது நாம் நமது சமூகத்தில் இருந்து கற்றுக் கொண்ட ஒரு தவறான பழக்கம்.

அது போல, பல சந்தர்பங்களிலும் நமது முடிவு சரியானது அல்லது தவறானதாக இருக்கலாம். உண்மையை தெரிந்து கொள்ளாமல் நாம் எடுக்கும், எந்த அவசர முடிவுகளும் நன்மை அளிக்காது. மற்றவர்களின் உண்மையான சூழ்நிலைகளை நாம் அறிந்து கொள்ளாமல் அவர் செய்தது தவறு அல்லது சரி என்று கூறுவது நியாயமாகுமா?


அன்னையின் பாதையில் : அன்னையை நாம் தெரிந்து கொண்ட பிறகு, இது போன்ற சிந்தனைகளை,  மனதில் உண்மையை விதைக்கும் சிந்தனைகளை, ஏற்பது நம் மனதில் அன்னையை, உண்மையை, சத்தியத்தை நிலை பெறச் செய்ய உதவும். அதன் மூலம், அன்னையின் சத்திய ஜீவிய சக்தியை நம் வாழ்வில் பலிக்கச் செய்யலாம்.

அன்னை இது பற்றி  என்ன கூறுகிறார் என்று காண்போம்.


Tell your vital not to judge on appearances and to collaborate.
All is well in the long run.

It is always better to keep a quiet mind and to abstain from rushing
to conclusions before you have the necessary information.

(ஒரு விஷயத்தில் முடிவெடுக்க முதலில் மனம் அமைதியாக வேண்டும். அவசரமாக ஒரு முடிவிற்கு வருவதை விட, தேவையான எல்லா தகவல்களை முழுவது பெற்ற பிறகே முடிவெடுப்பது சிறந்ததாகும்.)

- The Mother

Before deciding that something is wrong in others or in circumstances, you must be quite sure of the correctness of your judgment—and what judgment is correct so long as one lives in the ordinary consciousness that is based on ignorance and filled with falsehood?


Only the Truth-Consciousness can judge. So it is better, in all circumstances, to leave the judgment to the Divine.

(முடிவுகளை நாம் எடுக்காமல் இறைவனின், விருப்பத்திற்கு விடுவது சாலச் சிறந்தது)

- The Mother

The mind is incapable of knowing; it judges by appearances and not even by their totality but by what it can perceive of them, and its judgment is necessarily false.

மனம் உண்மையை அறிய முடியாது. அது தோற்றத்தை வைத்தும், அது எதனை புரிந்துகொள்ள முடியுமோ அதை வைத்து மட்டுமே எடைபோடுகிறது. அது பொய்யானதாக மட்டுமே இருக்கும்.



...............The first necessity is to abstain from thinking of anyone in a depreciatory way. When we meet a person, our criticising thoughts give to him, so to say, a blow on the nose which naturally
creates a revolt in him. It is our mental formation that acts like a deforming mirror to that person, and then one would become queer even if one were not. 

Why cannot people remove from their minds the idea that somebody or other is not normal? 
By what criterion do they judge? Who is really normal? I can tell you that not a single person is normal, because to be normal is to be divine.

ஒருவர் சரியாக நடந்து கொள்கிறாரா அல்லது தவறாக நடந்து கொள்கிறாரா என்பதனை எதை வைத்துக் காண்கிறீர்கள். சாதாரணமாக இருப்பது என்பது இறைவனுக்குரியதாகும்.

- The Mother from Words of the Mother – II , Page 271

அன்னையின் பாதையில் செல்வோம்.

அன்னையின் பாதையில்: இறைவன் எப்பொழுதும் நம்மோடு இருக்கிறார்

நமது சிந்தனைக்கு:

அகங்காரம் அல்லது ego நம்மை சூழ்ந்திருக்கும் போது நாம், வாழ்வில் துன்பங்கள் நேரும்போது, அது நமது அகந்தையால் நாமே ஏற்படுத்திக் கொண்ட ஒன்று என்பதை உணராமல், இறைவன் நம்மை கைவிட்டுவிட்டார் என்று வருந்துகிறோம். அதே சமயத்தில், நாமே எதிர்பாராமல், அதிர்ஷ்டம் அல்லது பெறற்கரிய வாய்ப்பு நம்மை தேடி வரும்போது, சந்தோஷத்தில் திளைக்கும் நம்மில் எத்தனை பேர், அதனை இறைவனின் அருள் என்பதை உணர்ந்து அதற்கு நன்றி கூறுகிறோம்? உண்மை எதுவெனில் நம்முடைய இன்பத்திலும், துன்பத்திலும் இறைவன் நம்மை மறப்பதே இல்லை. நாம்தான்,   நமது இன்ப, துன்ப உணர்வுகளில் சிக்கி இறைவனை மறந்துவிடுகிறோம்.

அன்னையின் பாதையில் :

நமக்கு நெருக்கடியான காலகட்டத்திலும் இறைவன் நம்மோடு இருக்கிறார். நம்மால்தான்  உணர முடிவதில்லை. நாம் இறைவனை பற்றி அறிய முயலும் போது, நம்மால் அவனை உணரவும் முடியும். ஸ்ரீ அன்னை, அரவிந்தர் எழுதிய புத்தகங்களின் மூலம் நாம் நம் மனதில் இறைவனைப் பற்றி எழும் பல சந்தேகங்களுக்கு விடை காண முடியும், இறைவனின் முழு ரூபத்தையும் அறிய முடியும், அவனது Presence ஐ வாழ்வில் உணர முடியும்.

நீங்கள் தனியாக இல்லை என்பதை எப்போதும் மறக்காதீர்கள். இறைவனின்  உதவியும், வழிகாட்டுதலும் எப்போதும் உங்களுக்கு உண்டு. உங்களுக்கு ஆறுதலாக, துணையாக உங்களுடன் இருக்கும் ஒரே நண்பன் இறைவனே என்கிறார் ஸ்ரீ அன்னை. இறைவனின் மீது நம்பிக்கை வைத்தால், அவன் உங்களுக்கு எதையும் செய்யக் காத்திருக்கிறான் என்கிறான் ஸ்ரீ அன்னை.

Never forget that you are not alone. The Divine is with you helping and guiding you. He is the companion who never fails, the friend whose love comforts and strengthens. Have faith and He will do everything for you. The more you feel lonely, the more you are ready to perceive His luminous Presence. Have faith and He will do everything for you.

-The Mother

ஸ்ரீ அன்னை இறைவனை பற்றிக் கூறிய மற்றும் சில கருத்துக்கள் -

• Whatever you do, always remember the Divine. 
• The Divine manifests upon earth whenever and wherever it is possible. 
• In each heart, the Divine’s Presence is the promise of future and possible perfections.
•  It is only in the Divine that we can find perfect peace and total satisfaction.

  -The Mother

கடவுள் நம்மிடம் கோபம் கொள்வாரா? நாம் துன்பப்படும் போது நமக்காக கண்ணீர் சிந்துவாரா, கடவுள் நம்மை தண்டிப்பாரா என்று அன்னையிடம் கேட்கப்பட்ட சில கேள்விகளுக்கு அன்னையின் பதில்களைக் காணுங்கள்.

Q:  Does God ever become angry with us? If yes, when? 
Mother's Answer : When you believe He is angry. 

Q: If we shed tears for God, does He ever shed a tear for us?
Mother's Answer: Surely He has deep compassion for you, but His eyes are not of the kind that shed tears.

Q: Mother, Does the Divine punish injustice? Is it possible at all for Him to punish anybody?

Mother's Answer: The Divine does not see things as men do and has no need to punish or reward. Each and every action carries in itself its fruit and its consequences. According to the nature of the action, it brings you near to the Divine or takes you away from Him, and that is the supreme consequence.

                   (இறைவன் உலகில் நடக்கும் எந்தச்  செயலையும், மனிதனின் செயலாக பார்ப்பதில்லை, அதனால், மனிதனை அவர் தண்டிக்க வேண்டிய அவசியமும் இல்லை. ஒவ்வொரு செயலும் அதற்கான பலனையும், விளைவுகளையும் கொண்டுள்ளது. அந்த செயலின் இயல்பிற்கேற்ப, அது உங்களை இறைவனின் அருகிலோ அல்லது இறைவனைனிடம் இருந்து உங்களை விலகியோ உங்களை அழைத்துச் செல்கிறது என்கிறார் அன்னை.)

இறைவனை நாம், எவ்வளவு தூரம் அறிய முயல்கிறோமோ, அவ்வளவு தூரம் அவனது அருகாமையையும், நம்முடன் அவன் இருப்பதையும் (presence) உணர முடியும்.

அன்னையின் பாதையில் : மனதிற்கும் கல்வி அவசியம்.

அன்னையின் பாதையில் : மனதிற்கும் கல்வி அவசியம்.

நமது சிந்தனைக்கு :

Img Source : http://www.conceptdraw.com

கல்வி என்பதனை பொதுவாக நாம் அறிவை வளர்க்கும் ஒரு கருவியாக மட்டுமே காண்கிறோம். பல சமயங்களில், அது அறிவை வளர்க்கும் கல்வியாக இருப்பதை விட, அறிவை சோதிக்கும் அல்லது மனப்பாடம் செய்யும் அல்லது ஞாபக சக்தியின் திறனை சோதிக்கும் ஒரு கருவியாக மட்டுமே அமைந்து விடுகிறது. அறிவை வளர்ப்பது கல்வி. உடற்கல்விக்கும் இப்பொழுது முக்கியத்துவம் அளிக்கப்படுகிறது. மனதிற்கு? மனதிற்கு என்று ஒரு கல்வி தேவையா, குழந்தைகள் படிக்கும் சூழலே அவர்களது மனதையும் வளர்க்கும், அதற்கு எதற்கு தனி பயிற்சி என்பது நம்மில் பலரது எண்ணமாக இருக்கலாம். இப்போதைய சூழலில் நமது குழந்தைகள் பெறுவது Stress and Mental Tension. பயிற்சியின் மூலம் அவர்கள் மதிப்பெண்கள் பெறலாம், மிக உயர்ந்த படிப்பும், வேலையும் பெறலாம், சமூக அந்தஸ்தும் பெறலாம். ஆனால் அவர்களது சிந்தனை மற்றும் எண்ணங்கள் உயர்தவைதான், இந்த சமூகத்திற்கு அவர்களது எண்ணங்கள் நன்மை மட்டுமே புரியும் என்று உறுதியாக கூற முடியுமா? இதனை எத்தனை பெற்றோர் எண்ணுகின்றனர் என்பதும் ஒரு கேள்வியே?

மனதினை நன்றாக வளர்க்கும் பயிற்சிகளை பெற்றால் மட்டுமே, ஒரு குழந்தையின் கல்வி முழுமையாகிறது என்கிறார் அன்னை.

குழந்தைகள் நல்ல மதிப்பெண்கள் வாங்குகிறார்களா, அவர்களின் தேவைகளை நிறைவேற்றுகிறோமா அவர்களது உடல் நலன் நன்றாக உள்ளதாக என்று பொறுப்புடன் கவனிக்கும் பெற்றோர் கூட, அவர்களது மனம் ஆரோக்கியமாக உள்ளதா என்று கவனிக்க மறந்து விடுகின்றனர், அல்லது அதனை கவனிக்க வேண்டியதன் அவசியத்தை அவர்கள் உணர்வது இல்லை. மனதிற்கும் கல்வி (Metal Education) அவசியம் என்பதை பகிர்ந்து கொள்ளவே இக்கட்டுரை.


அன்னையில் பாதையில்:

ஸ்ரீ அன்னை On Education என்ற நூலில், முழுமையான ஒரு கல்வி எப்படி இருக்க வேண்டும் என்ற தன்னுடைய கருத்துகளை எழுதியுள்ளார். அதில் அவர் மனக் கல்வியின் அவசியத்தை வலியுறுத்துகிறார். அதில் சில கருத்துகளை உங்களின் சிந்தனைக்கு வைக்கின்றோம்.

.................Generally speaking, schooling is considered to be all the mental education that is necessary. And when a child has been made to undergo, for a number of years, a methodical training which is more like cramming than true schooling, it is considered that whatever is necessary for his mental development has been done. Nothing of the kind. Even conceding that the training is given with due measure and discrimination and does not permanently damage the brain, it cannot impart to the human mind the faculties it needs to become a good and useful instrument. The
schooling that is usually given can, at the most, serve as a system of gymnastics to increase the suppleness of the brain.

-The Mother, On Education

மனக் கல்வி, ஒரு மனிதனை, ஒரு உயர்ந்த வாழ்விற்கு, அவனை அழைத்துச் செல்கிறது. அதனை 5 கட்டங்களாக வரிசைப்படுத்துகிறார் அன்னை.

A true mental education, which will prepare man for a
higher life, has five principal phases. Normally these phases follow one after another, but in exceptional individuals they may alternate or even proceed simultaneously. These five phases, in brief, are:

 (1) Development of the power of concentration , the capacity of attention.
(2) Development of the capacities of expansion, widening,
complexity and richness.
(3) Organisation of one’s ideas around a central idea, a
higher ideal or a supremely luminous idea that will serve as a guide in life.

(4) Thought-control, rejection of undesirable thoughts, to
become able to think only what one wants and when one wants.
(5) Development of mental silence, perfect calm and a more and more total receptivity to inspirations coming from the higher regions of the being.

அன்னை மேற்கூறிய பல்வேறு நிலைகளின் சுருக்கமாகக் கூறினால்,

1. மனதை ஒருமுகப்படுத்தும் சக்தியில் முன்னேற்றம்

2. பரந்த நோக்கங்கள், சீரிய சிந்தனை மற்றும் உயரிய எண்ணங்கள்
3. தனது நோக்கங்களை ஒருமுகப்படுத்தி, அதனை தனது வாழ்வை வழிநடத்த வைக்கும் மையமாகக் கொள்வது.
4. எண்ணங்களை கட்டுப்படுத்தும் சக்தி.
5. மனதில் அமைதியை நிலை கொள்ளச் செய்வது.

Mental Education என்ற தலைப்பில் அன்னை எழுதியாவற்றில் சில :

 ........Things learnt by heart, mechanically, fade away little by little and finally disappear; what is understood is never forgotten. Moreover, you must never refuse to explain to a child the how
and the why of things. If you cannot do it yourself, you must direct the child to those who are qualified to answer or point out to him some books that deal with the question.

.................The life of every day, of every moment, is the best school of all, varied, complex, full of unexpected experiences, problems to be solved, clear and striking examples and obvious consequences.

இந்த தலைப்பில் அன்னை கூறியுள்ளவற்றை அவருடைய  "On Education" என்ற நூலில் விரிவாகக் காணலாம்.

Ref:  On Education - By The Mother

அன்னையின் பாதையில்: மனதையும், உடலையும் ஆரோக்கியமாக வைக்கும் உணவை உண்ணுங்கள்

Image Source : http://elisarichards.blogspot.in/

உணவு என்பது நமது வாழ்வின் அடிப்படையான ஒன்று. வாழ்வதற்காக உண்ணவேண்டும், உண்பதற்காக வாழக்கூடாது என்பது ஆன்மீகம் கூறும் உண்மை. நாம் உண்ணும் உணவு, நமது குணத்தையே மாற்றுகின்றன என்றும் ஆன்மிகம் கூறுகிறது. ஒவ்வொரு உணவிற்கும் அதற்கே உரிய குணங்கள் உண்டு. அதற்கு ஏற்றார்போல அவை நமக்கு தமஸ், ரஜோ அல்லது சாத்வீக குணங்களை அளிக்கின்றன. அழுகிய அல்லது தனது Virtue வை இழந்த உணவுகள் தாமஸ குணத்தை கொடுக்கின்றன. உணவு சமைப்பவரின் எண்ணமும், நன்றாக இருந்தால் மட்டுமே சமைக்கப்படும் உணவு, தனது முழு பங்களிப்பையும், தனது நல்ல பலன்களையும் சாப்பிடுபவருக்கு தருகிறது என்பது ஆன்மிகம் கூறும் உண்மை.

அன்னையின் பாதையில்: 

 மனதையும், உடலையும் ஆரோக்கியமாக வைக்கும் உணவை உண்ணுங்கள்

நமது சிந்தனைக்கு:


ஸ்ரீ அரவிந்தரும் கீதையில், உணவு சம்பந்தமாகக் கூறப்பட்ட சில கருத்துகளை தமது நூல்களில் கூறுகிறார். அளவுக்கு அதிகமாக உண்பதும், அளவிற்கு அதிகமாக உபவாசம் அல்லது உண்ணாமல் இருப்பது யோக வாழ்க்கைக்கு உரியதுஅன்று எனவும் கீதை கூறுகிறது. ஸ்ரீ அரவிந்தரும் அதையே கூறி, ஒரு சமநிலையான, மனம் மற்றும் உணர்வை ஆரோக்கியமாக வைக்கும் உணவே ஆன்மீக வாழ்வில் சிறந்தது என்கிறார்.

The Gita's definitions seem to point in the same direction — tamasic food, it seems to say, is what is stale or rotten with the virtue gone out of it, rajasic food is that what is too acrid, pungent etc., heats the blood and spoils the health, sattwic food is what is pleasing, healthy etc.

-Sri Aurobindo

 
நாம் உண்ணும் உணவிற்கும் நமது ஆன்மீகத்தை உணர்ந்த வாழ்விற்கும் சம்பந்தம் உண்டா? கண்டிப்பாக உண்டு என்கிறார் அன்னை.

“Q: Is taking very little food helpful in controlling the
senses?
“A:No, it simply exasperates them—to take a moderate
amount is best. People who fast easily get exalted and
may lose their balance.
 

“Q: If one takes only vegetarian food, does it help in
controlling the senses?
“A: It avoids some of the difficulties which the

  -Questions and Answers, 1954

உணவின் அளவைக் குறைப்பது அல்லது சாத்வீக உணவுகளை சாப்பிடுவது மட்டுமே ஐம்புலன்களை கட்டுபடுத்த உதவாது என்கிறார் அன்னை. சரியான அளவு சாப்பிடுவது, நமது உடல்பலத்தை சமநிலையில் வைக்க உதவும் என்கிறார்.

பனாரசி தாஸ் என்ற சந்நியாசியை, அக்பர் சந்தித்த பொது நடைபெற்ற நிகழ்வினை ஒரு கதையாக கூறுகிறார் அன்னை. அதனை இங்கு காண்போம்.
கதை தொடர்கிறது....கதை படிக்கும் அனுபவத்தை வாசகர்களிடமே விடுகிறோம்...

In the reign of the famous Akbar, there lived at Agra a Jain
saint named Banarasi Das. The Emperor summoned the saint to
his palace and told him:

“Ask of me what you will, and because of your holy life,
your wish shall be satisfied.”
“Parabrahman has given me more than I could wish for,”
replied the saint.
“But ask all the same,” Akbar insisted.
“Then, Sire, I would ask that you do not call me again to
your palace, for I want to devote my time to the divine work.”
“Let it be so,” said Akbar. “But I in my turn have a favour
to ask you.”
“Speak, Sire.”
“Give me some good counsel that I may bear in mind and
act upon.”

Banarasi Das thought for a moment and said:
“See that your food is pure and clean, and take good care,
especially at night, over your meat and drink.”

“I will not forget your advice,” said the Emperor.

In truth the advice was good, for healthy food and drink
make a healthy body, fit to be the temple of a pure mind and
life.

But it so happened that the very day on which the saint
visited the Emperor was a fast-day. And therefore Akbar would
only have his meal several hours after midnight. The palace
cooks had prepared the dishes in the evening and had placed
them in plates of gold and silver, until the time of fasting should
be over.

It was still dark when Akbar had them brought before him.
Despite his haste to take some nourishment, he suddenly remembered
the words of Banarasi Das: “Take care over your meat and drink.” 

So he examined the plate before him carefully and found
that the food was covered with brown ants. In spite of all precautions,
these ants had crept in and spoiled the Emperor’s meal.

Akbar had to send away the dishes, and this incident
strongly impressed on his mind the useful advice he had received.

For you will understand that Banarasi Das had not intended
to warn Akbar merely against brown ants, but against anything
in his diet that might not be good for the health of his body or
mind.

Remember the advice of Banarasi Das:
Take good care over the dish.
Take good care over the glass.


Many diseases come from an unhealthy diet.
One who knowingly sells unwholesome products is in fact
making an attack on the lives of his fellow-citizens. And unwholesome
products are not only those that are adulterated or
spoilt but all those that may be in any way harmful to eat.
 - Story  by The Mother from Questions and Answers, 1954

இந்தக் கதையில் பனாரசி தாஸ், அக்பரை எறும்புகள் தந்த பிரச்சனைக்காக மட்டும் எச்சரிக்கவில்லை. மனத்திற்கோ அல்லது உடலிற்கோ பிரச்சனைகள் தரும் உணவை எடுத்துக் கொள்ள வேண்டாம் என்றே அறிவுறுத்துகிறார் என்று கூறி கதையை முடிக்கிறார் அன்னை.

..................I think the importance of sattwic food from the spiritual point of view has been exaggerated. Food is rather a question of hygiene and many of the sanctions and prohibitions laid down in ancient religions had more a hygienic that a spiritual motive.

................ What particular eatables are or are not sattwic is another question and more difficult to determine. Spiritually, I should say that the effect of food depends more on the occult atmosphere and influences that come with it than on anything in the food itself.

- ஸ்ரீ அரவிந்தர். Sri Aurobindo

அன்னையின் பாதையில்... தாவரங்களுக்கும் உணர்வு உண்டு.

அன்னையின் பாதையில்...  தாவரங்களுக்கும் உணர்வு உண்டு.

Img soure Wiki commons - Tapanmajumdar                    The 100+ old tree of Auroville

ஜடப் பொருட்களுக்கும் உணர்வு உண்டு என்பது அன்னையின் ஆன்மீகத்தில் உண்டு. அவற்றை எவ்வளவு கவனத்துடன் கையாள்கிறோம் என்பது முக்கியமான ஒன்று.  அதேபோல் செடி கொடிகளுக்கும், மரங்களுக்கும் உணர்வு உண்டு என்பது அறிவியல் பூர்வமாக நிருபிக்கப்பட்ட ஒன்று. சிலவகை இசையினை கேட்பதன் மூலமாக, தாவரங்கள் தங்களுடைய வளர்ச்சியை அதிகமாக பெறுகின்றன. அவைகளுக்கும் சந்தோசம் மற்றும் பய உணர்வு உண்டு எனவும் ஆய்வுகள் கூறுகின்றன.

ஸ்ரீ அன்னை பாண்டிச்சேரியில் இருந்த போது, ஆரோவில் நகரில் ஒரு மரம் தன்னிடம் புகார் கூறுவதாக தியானத்தில் உணர்ந்தார். அதற்கு என்ன ஆயிற்று என்பதற்காக சிலரை அங்கு அனுப்பிய போது, அந்த மரத்தில் காயங்களை ஏற்படுத்தும் விதமாக கோடாரிகள் கொத்தி வைக்கப் பட்டிருந்தாம். பிரச்னையை உணர்ந்த அவர்களின் உதவியால், அவைகள் உடனே அப்புறப் படுத்தப்பட்டதாம். மரத்தின் உணர்வுடன் அவர் கொண்ட தொடர்பு, அதனை வலியில் இருந்து காப்பாற்றியது என்று இதன் மூலம் அறிகிறோம்.

அன்னை இது பற்றி கூறும் சில விஷயங்களைக் காணலாம்.


Sweet Mother, can a plant grow otherwise than physically?

In plants there is a great vital force. And this vital force has a considerable action. And there is also the genius of the species,which is a consciousness. There is already an active consciousness at work in plants. And in the genius of the species there is a beginning—quite embryonic, but still—there is a beginning of response to the psychic influence, and certain flowers are clearly the expression of a psychic attitude and aspiration in the plant, not very conscious of itself, but existing like a spontaneous impetus. It is quite certain, for instance, that if you have a special affection for a plant, if, in addition to the material care you give it, you love it, if you feel close to it, it feels this; its blossoming is much more harmonious and happy, it grows better, it lives longer.All this means a response in the plant itself. Consequently, there is the presence there of a certain consciousness; and surely the plant has a vital being.

தாவரங்களுக்கும் உணர்வு உண்டு. நீங்கள் ஒரு செடி அல்லது மரத்திற்கு, நீர் மற்றும் உரம் அளிப்பது போன்ற சாதாரண பராமரிப்பு வேலைகளை செய்தாலும், அவைகளைத் தாண்டி உங்களின் உணர்வு பூர்வமான அன்பை அவைகள் பெற்றால், சாதாரணமாக தரும் பலனை விட பன்மடங்கு மகிழ்வுடன் பலன் அளிக்கின்றன. அதன் மூலம் தங்களின் அன்பை, உணர்வை வெளிக்காட்டுகின்றன என்கிறார் அன்னை.

Mother, does a plant have its own individuality and does it also reincarnate after death?


This may happen, but it is accidental. There are trees—trees especially—which have lived long and can be the home of a conscious being, a vital being. Generally it is vital entities which take shelter in trees, or else certain beings of the vital plane which live in forests—as certain beings of the vital live in water. There were old legends like that, but they were based on facts. The plant serves as home and shelter, but the being is not created by the plant itself!

மனிதர்களைப் போல சில சமயங்களில், பலநூறு காலம் வாழ்ந்த மரங்களாலும் பிறவி எடுக்க முடியும். Vital Entities அல்லது உணர்வு நிலையில் வாழ்பவை காடுகளிலும், நீரிலும் கூட வாழமுடியும். அவை இதுபோன்ற மரங்களை தங்களது இருப்பிடமாக கொள்ள முடியும் என்றும் கூறுகிறார் அன்னை.


Ref: Questions and Answers 1956