அன்னையின் பாதையில் : நாம் செய்யும் ஒரு சிறிய செயல் கூட எப்படி இருக்க வேண்டும்?

செய்யும் செயல் சிறியதானாலும், அதில் DIVINE CONSCIOUSNESS - ஐ  உணர்வது எப்படி  என்பது நம்மில் பெரும்பாலானோருக்கு ஒரு கேள்வியாக இருக்கலாம். அதற்கு அன்னை அளிக்கும் பதிலே இன்றைய செய்தி. The only thing that matters is the attitude with which they are done. The fact that you do something because that action is present there before you for one reason or another and that you are, so to say, always obliged to act as long as you are in the outer life—all this has a certain importance from the point of view of the management of life if these acts are liable to have far-reaching consequences in life, as for example, getting married or going to live in one place or another or taking up one occupation or another; these things are generally considered important, and they are so to a certain extent; but even for them, from the point of view of yoga, everything depends much more on the attitude one takes than on the thing itself. இங்கு அன்னை கூறும் விளக்கத்தின் அடிப்படையில் பார்த்தால், செயல் சிறியதானாலும் பெரியதானாலும்,   அதற்கு நாம் கொடுக்கும் முக்கியத்துவம் மற்றும் அச்செயலைச் செய்யும் பொழுது, நமது ATTITUDE ஆகியவை அச்செயல் நிகழும் விதத்தை நிர்ணயிக்கின்றன அல்லது பாதிக்கின்றன.  இதற்கு ஒரு அன்பர் தன்னிடம் கேட்ட கேள்வியை உதாரணமாக, அன்னை குறிப்பிடுகிறார். விளக்கம் மிகப் பெரிதானாலும், அதன் சுருக்கத்தினை இங்கு காண்போம். இறைவனின் எண்ணமே அல்லது விருப்பமே அனைத்திலும் செயல்படுகிறது என்பது  உண்மையானால், நான் அருந்தும் காபியில், எவ்வளவு சர்க்கரை சேர்க்க வேண்டும் , ஒரு ஸ்பூனா அல்லது இரண்டா? இதில் இறைவனின் எண்ணத்தை நான் எப்படி அறிவது என்கிறார் அந்த அன்பர் . காபி அருந்துவது என்பது மிகச் சிறிய செயல்தான் என்றாலும், அதில் இறைவனின் CONSCIOUSNESS எவ்வாறு வெளிப்படுகிறது என்பது அவர் சந்தேகம். அன்னை இதற்கும் விளக்கம் அளிக்கிறார். இந்த செயலில் சர்க்கரை சேர்த்தல் என்ற செயலினை விட, அத செயலை அவர் எந்த அளவு Spirit உடன் செய்கிறார், எந்த attitude - ல் செய்கிறார், என்பதே மிக முக்கியம் என்கிறார் அன்னை. There are some scrupulous people who set problems to themselves and find it very difficult to solve them, because they state the problem wrongly. I knew a young woman who was a theosophist and was trying to practise; she told me, “We are taught that the divine Will must prevail in all that we do, but in the morning when I have my breakfast, how can I know whether God wants me to put two lumps of sugar in my coffee or only one?”... And it was quite touching, you know, and I had some trouble explaining to her that the spirit in which she drank her coffee, the attitude she had towards her food, was much more important than the number of lumps of sugar she put into it. It is the same with all the little things one does at every moment. The divine Consciousness does not work in the human way, It does not decide how many lumps of sugar you will put in your coffee. It gradually puts you in the right attitude towards actions, things—an attitude of consecration, suppleness, assent, aspiration, goodwill, plasticity, effort for progress—and this is what counts, much more than the small decision you take at every second. One may try to find out what is the truest thing to do, but it is not by a mental discussion or a mental problem that these things can be resolved. தனது விளக்கத்தின் ஒரு பகுதியாக அவர், நாம் செய்யும் எந்த விதமான செயல்களுக்கும் இது பொருந்தும் என்கிறார். Divine Consciousness என்பது மனித அறிவைப் போல செயல்படுவது இல்லை. காபியில் எத்தனை ஸ்பூன் சர்க்கரை சேர்க்க வேண்டும் என்பது அதனுடைய தீர்மானம் இல்லை. அது உங்களை எல்லா விஷயங்களிலும் படிப்படியாக,  சரியான அணுகு முறையுடன், சரியான மனப்பான்மையுடன் செயல்பட வைக்கிறது. சமர்ப்பணத்துடன் கூடிய மனப்பான்மை, ஏற்றுக் கொள்ளும் மனோபாவம், நல்லெண்ணம், இறைவனின் நோக்கத்திற்கு வளைந்து கொடுக்கும் தன்மை, aspiration, ஆன்மீக முன்னேற்றம் என பல வகைகளிலும் ஒவ்வொரு செயலிலும் உங்களை வழிநடத்துகிறது. இதன் மூலம் மிகச் சரியான உண்மையான தீர்வை, ஒவ்வொரு செயலிலும் நீங்கள் எடுக்க முடியும், ஆனால் உங்களது மனம் தீர்மானம் செய்யும் எந்த ஒரு முடிவாலும், இத்தகைய பிரச்சனைகளுக்குத் தீர்வு என்பது இல்லை என்கிறார் அன்னை.(From QUESTIONS AND ANSWERS)