ஸ்ரீ அன்னையின் விளக்கங்கள்
நமது எல்லா பிரார்த்தனைகளும் நிறைவேறுகிறதா? நமது பிரார்த்தனைகளில் சிலவற்றை ஏன் இறைவன் நிறைவேற்றுவதில்லை ? நமது வாழ்வில் நிகழும் பல நிகழ்வுகளை இதற்கு உதாரணமாகக் காணலாம். நமது எண்ணம் அல்லது பிரார்த்தனைகள் நிறைவேறுவது அல்லது நிறைவேறாமல் போவதற்குப் பின்னால் இறைவனின் எண்ணம் நிச்சயமாக உண்டு. நமக்குத் தேவை பொறுமையும், அமைதியான மனமும் என்கிறார் அன்னை. அன்னையின் அருள் எப்போதும் நமது உண்மையான பிரார்த்தனைகளை நிறைவேற்றத் தயாராக இருக்கிறது. அந்த அருள் நமக்கு கிடைக்க, தடைகளை உண்டாக்குவதும் நாமே, நமது எண்ணங்களே.
உதாரணமாக, வேலை தேடும் ஒருவர் பல இடங்களில் விண்ணப்பம் செய்கிறார். ஆனால் அவர் தம் மனதில் ஒரு குறிப்பிட்ட கம்பெனியில்தான் தனக்கு வேலை வேண்டும், அதுவும் இந்தப் பதவிதான் வேண்டும் என்று பிடிவாதமாக இருக்கிறார். ஆனால், அன்னையோ அவருக்கு அதைவிட ஒரு பெரிய கம்பெனியில், ஒரு மிகப் பெரிய பதவியை அளிக்க விரும்பினால், இறைவனின் அந்த எண்ணத்திற்கு, அருளுக்கு இங்கு பெரும் தடையாக இருப்பவர் யார், அந்த அன்பரேதான். அவருடைய பிடிவாதமான மனமும்தான். தனக்கு வரும் அருளை தாமதப்படுத்திவதும் அவரது மனம்தான். ஆனால் வெளியில், கடவுளின் அருள் இன்னும் எனக்கு கிடைக்கவில்லை என்று விரக்தியாகக் கூறிக்கொண்டு இருப்பார். இறைவனிடம் பிரார்த்தனை செய்து விட்டு, நமது விருப்பங்களில் இருந்து விலகுவதுதான், இறைஅருளைப் பெற சிறந்த வழி என்று நாம் இங்கு கொள்ளலாம்.
இறைவன் நாம் விரும்புவதை சில நேரங்களில் கொடுப்பதில்லையா? என்று அன்னையிடம் கேட்கப்பட்ட இந்தக் கேள்விக்கு, அவர் ஒரு சிறிய நிகழ்ச்சியை உதாரணமாகக் கொண்டு அதன் மூலம் கூறும் அழகான பதிலை கீழே காணலாம்.
Question : Does not the Divine sometimes give what you desire?
Mother's Answer:
Certainly. There was a young man who wanted to do Yoga. But he had a mean and cruel father who troubled him very much and tried to prevent him from doing it. He wished ardently to be free from the father’s interference. Soon the father fell ill and very seriously; he was about to die. Whereupon the other side of the boy’s nature rose up and he loudly bewailed the misfortune and cried, “Oh, my poor father is so ill! It is such a sad thing. Alas, what shall I do?” The father got well. The young man rejoiced and turned once more to Yoga. And the father also began again to oppose and torment him with redoubled violence. The son tore his hair in despair and cried, “Now my father stands in my way more than ever.” The whole thing is to know exactly what one wants. The Divine always brings with it perfect calm and peace. A certain class of Bhaktas, it is true, present generally a very different picture; they jump about and cry and laugh and sing, in a fit of devotion, as they say. But in reality such people do not live in the Divine. They live largely in the vital world. You say that even Ramakrishna had periods of emotional excitement and would go about with hands uplifted, singing and dancing? The truth of the matter is this. The movement in the inner being may be perfect; but it puts you in a certain condition of receptivity to forces that fill you with intense emotional excitement, if your external being is weak or untransformed. Where the external being offers resistance to the inner being or cannot hold the entirety of the Ananda, there is this confusion and anarchy in expression. You must have a strong body and strong nerves. You must have a strong basis of equanimity in your external being. If you have this basis, you can contain a world of emotion and yet not have to scream it out. This does not mean that you cannot express your emotion, but you can express it in a beautiful harmonious way. To weep or scream or dance about is always a proof of weakness, either of the vital or the mental or the physical nature; for on all these levels the activity is for self- satisfaction. One who dances and jumps and screams has the feeling that he is somehow very unusual in his excitement; and his vital nature takes great pleasure in that. If you have to bear the pressure of the Divine Descent, you must be very strong and powerful, otherwise you would be shaken to pieces. Some persons ask, “Why has not the Divine come yet?” Because you are not ready. If a little drop makes you sing and dance and scream, what would happen if the whole thing came down? Therefore do we say to people who have not a strong and firm and capacious basis in the body and the vital and the mind, “Do not pull”, meaning “Do not try to pull at the forces of the Divine, but wait in peace and calmness.” For they would not be able to bear the descent. But to those who possess the necessary basis and foundation we say, on the contrary, “Aspire and draw.” For they would be able to receive and yet not be upset by the forces descending from the Divine.
நமது எல்லா பிரார்த்தனைகளும் நிறைவேறுகிறதா? நமது பிரார்த்தனைகளில் சிலவற்றை ஏன் இறைவன் நிறைவேற்றுவதில்லை ? நமது வாழ்வில் நிகழும் பல நிகழ்வுகளை இதற்கு உதாரணமாகக் காணலாம். நமது எண்ணம் அல்லது பிரார்த்தனைகள் நிறைவேறுவது அல்லது நிறைவேறாமல் போவதற்குப் பின்னால் இறைவனின் எண்ணம் நிச்சயமாக உண்டு. நமக்குத் தேவை பொறுமையும், அமைதியான மனமும் என்கிறார் அன்னை. அன்னையின் அருள் எப்போதும் நமது உண்மையான பிரார்த்தனைகளை நிறைவேற்றத் தயாராக இருக்கிறது. அந்த அருள் நமக்கு கிடைக்க, தடைகளை உண்டாக்குவதும் நாமே, நமது எண்ணங்களே.
உதாரணமாக, வேலை தேடும் ஒருவர் பல இடங்களில் விண்ணப்பம் செய்கிறார். ஆனால் அவர் தம் மனதில் ஒரு குறிப்பிட்ட கம்பெனியில்தான் தனக்கு வேலை வேண்டும், அதுவும் இந்தப் பதவிதான் வேண்டும் என்று பிடிவாதமாக இருக்கிறார். ஆனால், அன்னையோ அவருக்கு அதைவிட ஒரு பெரிய கம்பெனியில், ஒரு மிகப் பெரிய பதவியை அளிக்க விரும்பினால், இறைவனின் அந்த எண்ணத்திற்கு, அருளுக்கு இங்கு பெரும் தடையாக இருப்பவர் யார், அந்த அன்பரேதான். அவருடைய பிடிவாதமான மனமும்தான். தனக்கு வரும் அருளை தாமதப்படுத்திவதும் அவரது மனம்தான். ஆனால் வெளியில், கடவுளின் அருள் இன்னும் எனக்கு கிடைக்கவில்லை என்று விரக்தியாகக் கூறிக்கொண்டு இருப்பார். இறைவனிடம் பிரார்த்தனை செய்து விட்டு, நமது விருப்பங்களில் இருந்து விலகுவதுதான், இறைஅருளைப் பெற சிறந்த வழி என்று நாம் இங்கு கொள்ளலாம்.
இறைவன் நாம் விரும்புவதை சில நேரங்களில் கொடுப்பதில்லையா? என்று அன்னையிடம் கேட்கப்பட்ட இந்தக் கேள்விக்கு, அவர் ஒரு சிறிய நிகழ்ச்சியை உதாரணமாகக் கொண்டு அதன் மூலம் கூறும் அழகான பதிலை கீழே காணலாம்.
Question : Does not the Divine sometimes give what you desire?
Mother's Answer:
Certainly. There was a young man who wanted to do Yoga. But he had a mean and cruel father who troubled him very much and tried to prevent him from doing it. He wished ardently to be free from the father’s interference. Soon the father fell ill and very seriously; he was about to die. Whereupon the other side of the boy’s nature rose up and he loudly bewailed the misfortune and cried, “Oh, my poor father is so ill! It is such a sad thing. Alas, what shall I do?” The father got well. The young man rejoiced and turned once more to Yoga. And the father also began again to oppose and torment him with redoubled violence. The son tore his hair in despair and cried, “Now my father stands in my way more than ever.” The whole thing is to know exactly what one wants. The Divine always brings with it perfect calm and peace. A certain class of Bhaktas, it is true, present generally a very different picture; they jump about and cry and laugh and sing, in a fit of devotion, as they say. But in reality such people do not live in the Divine. They live largely in the vital world. You say that even Ramakrishna had periods of emotional excitement and would go about with hands uplifted, singing and dancing? The truth of the matter is this. The movement in the inner being may be perfect; but it puts you in a certain condition of receptivity to forces that fill you with intense emotional excitement, if your external being is weak or untransformed. Where the external being offers resistance to the inner being or cannot hold the entirety of the Ananda, there is this confusion and anarchy in expression. You must have a strong body and strong nerves. You must have a strong basis of equanimity in your external being. If you have this basis, you can contain a world of emotion and yet not have to scream it out. This does not mean that you cannot express your emotion, but you can express it in a beautiful harmonious way. To weep or scream or dance about is always a proof of weakness, either of the vital or the mental or the physical nature; for on all these levels the activity is for self- satisfaction. One who dances and jumps and screams has the feeling that he is somehow very unusual in his excitement; and his vital nature takes great pleasure in that. If you have to bear the pressure of the Divine Descent, you must be very strong and powerful, otherwise you would be shaken to pieces. Some persons ask, “Why has not the Divine come yet?” Because you are not ready. If a little drop makes you sing and dance and scream, what would happen if the whole thing came down? Therefore do we say to people who have not a strong and firm and capacious basis in the body and the vital and the mind, “Do not pull”, meaning “Do not try to pull at the forces of the Divine, but wait in peace and calmness.” For they would not be able to bear the descent. But to those who possess the necessary basis and foundation we say, on the contrary, “Aspire and draw.” For they would be able to receive and yet not be upset by the forces descending from the Divine.
No comments:
Post a Comment